21 marca obchodzimy Światowy Dzień Poezji

Z tej okazji Biblioteka BARWNA zaprasza wszystkich chętnych na wspólne spotkanie Młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki oraz Klubu dla dorosłych. Podczas spotkania prowadzone będą rozmowy o ulubionych wierszach, poetach, można będzie zaprezentować próbkę własnej twórczości albo powiedzieć dlaczego poezji się nie lubi.

Miejscem spotkania będzie wypożyczalnia Biblioteki Głównej dnia 21 marca (poniedziałek) godz. 16.00

Projekt społeczny "Kulturalny atak Białej" prezentuje z tej okazji wywiad ze wschodzącą gwiazdą  poezji, Joanną Sołoduchą:

1. Co sprawiło, że zaczęłaś pisać poezję? Co Cię zainspirowało?

Przede wszystkim chciałam przekazać ludziom swoje myśli, to co czuję w środku. Chciałam też hm... toczę nieustannie taką wewnętrzną walkę, z moimi emocjami i uczuciami, kiedy przelewam je na papier czy klawiaturę komputera czuję się dużo lepiej, czasami czuję taki natłok myśli, że ciężko mi wytrzymać, więc muszę to z siebie wyrzucić, choćby dla samej siebie. Kiedy mam jakiś problem, i ubiorę go w słowa wiersza, rozwiązuje się niemalże sam. Co do mojego pierwszego wiersza, to napisałam go w pierwszej albo drugiej klasie gimnazjum, miał tytuł " Siewca burz", napisałam go, pod wpływem usłyszanej przeze mnie piosenki, zespołu "Behemoth", której tytuł to "Lucyfer".

2. Dzieła jakich poetów najchętniej czytasz?

Poeci których najbardziej doceniam, i z przyjemnością czytuję, to: Marcin Świetlicki, Halina Poświatowska, Sylvia Plath i Edgar Allan Poe. Na moją twórczość miały też wpływ czytane przeze mnie książki, gustuję najbardziej w horrorach, w rodzaju twórczości, Mastertona, Stephena Kinga czy Lovecrafta.

3. Słowacki czy Mickiewicz?

Ani Słowacki ani Mickiewicz, gustuję raczej w innych artystach, nie uważam za autorytet ani tego, ani tego poety, ponieważ nie wpisują się w mój kanon stylu.

4. To tylko pasja, czy też zamierzasz utrzymywać się ze swojej poezji?

Dla mnie tworzenie poezji jest jedynie pasją, nie zamierzam na tym zarabiać, bo według mnie bardzo ciężko jest na tym zarabiać. Jeżeli chodzi o zarabianie, to skupiłabym się bardziej na muzyce, ponieważ, nie okłamujmy się, wiersze które piszę, nie trafią do szerokiego grona odbiorców, piszę raczej dla ludzi którzy mają podobne poglądy na życie co ja. Takich ludzi nie jest raczej byt wielu. Więc według mnie jest to jedynie pasja, hobby oraz, co najważniejsze, sposób na wyrzucenie z siebie negatywnych... no także odrobinki pozytywnych emocji, chociaż tego jest chyba najmniej w moich wierszach.

5. Co poradzisz początkującym poetom?

Na pewno poradziłabym im, aby nie bali się mówić o swoich uczuciach, tym co jest naprawdę głęboko, niekoniecznie muszą to być rzeczy dobre, na przykład w moich wierszach są to tematy krążące wokół, cięższych spraw życiowych, żeby nie bali się mówić i pisać tego co myślą, i mimo, że może się to wydawać ( lub być)kontrowersyjne, aby szli dalej w tym kierunku. No i najważniejsze, moim zdaniem, jest to, aby nie ograniczali się do obcowania z dziełami, znanych i pospolitych artystów, żeby szukali czegoś głębszego i większego, żeby odkrywali nowych poetów i pisarzy. Czytanie poezji tych niekonwencjonalnych artystów, może im ułatwić pisanie własnych wierszy, ważne jest też to, żeby mieć oczy szeroko otwarte na świat, bo wiele można wyczytać z innych historii, z obrazów, książek czy filmów, i napisać własną historię.

6. Opowiedz nam o innych swoich zainteresowaniach.

Mój cały świat nie skupia się wyłącznie na poezji, występuję też w zespole weselnym "DJAdi&Ruda", uwielbiam śpiewać, dlatego koncentruję się też na tej, można powiedzieć, karierze muzycznej. Jesteśmy bardzo rozpoznawalni, pewnie dzięki mojemu kolorowi włosów ( faktycznie, rude jak ogień - przyp. redaktora) i temu jak prowadzimy imprezy i zabawy. Co do innych zainteresowań, to jestem w klasie plastycznej. Dlaczego zdecydowałam się pójść właśnie tam? bo uwielbiam rysować, w moich rysunkach występują motywy szamańskie i zwierzęce. Czytam też, jak wcześniej powiedziałam, dużo książek, chodzę na spacery.

7. Na tle Twoich innych wierszy, wiersz "Ktoś taki jak Ty" wydaje się bardzo... radosny.

Kiedy pisałam wiersz pt. "Taki ktoś, jak Ty" czułam się w końcu szczęśliwa. Jeśli oczywiście można to tak nazwać. Na pewno zauważyłeś, że w poezji, którą tworzę, nie ma zbyt wiele emocji radosnych. Słowa i przesłanie skupiają się raczej prawie w każdym momencie na nieszczęściu, smutku i innych złych uczuciach. Jednakże bywają takie chwile, kiedy czuję, jak rozpierają mnie wręcz, szczęśliwe chwile. Właśnie w tym czasie udało mi się stworzyć ten wiersz. Napisałam go pod wpływem emocji, od razu, bez wahania. Sądzę, że osoba, dla której go napisałam była wzruszona, czytając ten wiersz, bo był w całości poświęcony komuś, kto daje mi niewątpliwie szczęście, którego tak często brakuje, szczególnie u mnie.