Wszystkich Świętych i Zaduszki. Znaczenie.

Wszystkich Świętych (łac. omnium sanctorum) – w Kościołach łacińskich uroczystość ku czci wszystkich chrześcijan, którzy osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie. Corocznie przypada na dzień 1 listopada, treściowo połączona z następującym po niej obchodem liturgicznym Dnia Zadusznego.
Początkowo, choć niektórym może trudno w to uwierzyć, Wszystkich Świętych obchodzono 13 maja. Wtedy też chodziło o oddawanie czci męczennikom, którzy ginęli w imię Chrystusa. Dopiero w 731 roku papież Grzegorz III przeniósł uroczystość na 1 listopada, choć powód zmiany daty jest podobno dość prozaiczny – w maju ciężko wyżywić było rzesze pielgrzymów. Ponad sto lat później, w 837 roku, Grzegorz IV zarządził, że 1 listopada będzie dniem poświęconym pamięci wszystkich świętych.

Następnego dnia po Wszystkich Świętych (2 listopada) obchodzone jest wspomnienie zmarłych, czyli Zaduszki. To wspomnienie wprowadził opat benedyktynów w Cluny we Francji, św. Odilon. On to w 998 r. zarządził modlitwy za dusze wszystkich zmarłych w dniu 2 listopada. Termin ten i sama idea szybko rozprzestrzeniły się we Francji, Anglii, Niemczech, Italii. W XIII w. zwyczaj ten w Kościele rzymskim stał się powszechny.