Przed nami kolejna żałoba narodowa

Podstawą prawną do ogłoszenia żałoby narodowej jest ustawa o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych. Wynika z niej, że żałobę narodową może ogłosić swoim rozporządzeniem prezydent. Należy w nim określać przyczyny wprowadzenia oraz czas trwania żałoby narodowej, uwzględniając uwarunkowania kulturowe i historyczne oraz przyjęte w tym zakresie zwyczaje.

Podczas żałoby narodowej flagi państwowe na gmachach publicznych są opuszczone do połowy masztu i przepasane kirem; odwoływane są imprezy masowe, rozrywkowe, koncerty i imprezy sportowe.

Ogłoszenie żałoby narodowej prezydent zapowiedział już w dniu, w którym opinia publiczna dowiedziała się o śmierci Jana Olszewskiego.

„Pożegnanie Wybitnego Prawnika i Polityka, Kawalera Orderu Orła Białego, Premiera rządu wolnej i suwerennej Polski wymaga stosownej powagi. Zarządzenie Żałoby Narodowej uważam za konieczne” - napisał na Twitterze Andrzej Duda.

Jan Olszewski zmarł 7 lutego w wieku 88 lat. Był premierem w latach 1991-1992, był również doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Szarych Szeregów i powstańcem warszawskim, a w czasach PRL-u ważną postacią opozycji demokratycznej. Bronił opozycjonistów w procesach politycznych, współpracował z Komitetem Obrony Robotników i Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W roku 1980 doradzał Solidarności i Lechowi Wałęsie, później - jako ekspert - wspierał opozycję w negocjacjach przy Okrągłym Stole. W 1991 r. został posłem i stanął na czele rządu. Jego gabinet przetrwał tylko kilka miesięcy: upadł po sejmowym głosowaniu 4 czerwca 1992 r, a działo się to w atmosferze ujawniania archiwaliów komunistycznej bezpieki.