| Źródło: http://www.poradniapsychologiczna.eu/artykuly/
Psychologia: Wieczna nauka poprzez wzajemne wychowanie.
Rozbrajające jest, gdy to maluch zwraca rodzicom uwagę na łamanie norm wcześniej wypowiedzianych przez opiekunów. Podczas pracy w szkole spotykam się z podobnymi sytuacjami. Różni specjaliści i wychowawcy wielokrotnie planują swoje zajęcia i lekcje po to tylko, by zmienić całkiem założony scenariusz w obliczu aktualnych potrzeb podopiecznych. Najlepsi pedagodzy wiedzą, że każda grupa rządzi się swoimi prawami i często trzeba elastycznie dopasować własną wizję do rzeczywistości, która zadzieje się w trakcie spotkania z młodymi ludźmi. Choćby nie wiem jak doskonały konspekt przygotować, będzie on nic nie wart w obliczu młodzieży, do której nie trafia. Być może na tą chwilę potrzebuje ona czegoś zupełnie innego. I odwrotnie, gdy wydaje nam się, że odnieśliśmy totalną klapę, może okazać się, iż odbiorcy są przeciwnego zdania. Najbardziej nagradzającą informacją jest dla mnie uśmiech ucznia, z którym pracuję. Wiem, że taka reakcja oznacza zadowolenie z kontaktu, nawet jeżeli przebieg spotkania całkiem odbiega od wcześniejszych zamierzeń. Dla dziecka nie liczą są cele terapeutyczne, ale relacja z drugim człowiekiem. Niejednokrotnie trzeba odsunąć na bok własne plany, zamierzenia i oczekiwania, kiedy partner dialogu idzie wyraźnie w innym kierunku. Niezwykle trudne jest akceptowanie sprzecznego zdania dzieci, bo my dorośli mamy tendencję do wywyższania się i przekonani jesteśmy o własnej słuszności. Czasami warto jednak posłuchać opinii małej istoty, która woła o to, by traktować ją jak odrębną jednostkę, posiadającą swoje uczucia, myśli i prawa. Szacunek i tolerancja dla najmłodszych to jeden z najlepszych przykładów dojrzałej postawy, jaką powinniśmy przecież pokazywać tym, których wychowujemy.
Więcej artykułów i informacji na stronie www.poradniapsychologiczna.eu
Napisz komentarz
Komentujesz jako: Gość Facebook Zaloguj